Tytuł spektaklu jest parafrazą nazwy amerykańskiego reality show Dance Moms, którego fabuła koncentruje się na tańczących dzieciach i zachowaniach matek obserwujących konkurujące pociechy. Związek matki i dziecka jest chyba najbardziej intymną formą więzi – jednocześnie uniwersalną i trwałą.
W DANCE MOM Wojciecha Grudzińskiego wychowana na warszawskim Mokotowie córka wojskowego i księgowej, skrupulatna i wrażliwa ekonomistka z czterdziestoletnim stażem pracy zatańczy z trójką artystów, w tym z własnym synem. Historie rodzinne i motywy autobiograficzne przywoływane w trakcie spektaklu posłużą za kanwę opowieści o fenomenie matki i syna, bogini i bożka, cząstki oddzielającej się od całości, początku i końca, tego co świadome i nieuświadomione, młode i stare.
W tekście spektaklu użyto cytatów z filmów: Jak działa jamniczek (1971) w reżyserii J. Antonisza i Wredne dziewczyny (2004) w reżyserii Marka Watersa oraz:
- fragmentu tekstu piosenki Lecha Konopińskiego Wyćpiół mnie;
- rymowanek dla dzieci (czasdzieci.pl – znalazł Paweł Soszyński)
Inspiracją do tekstu były także fragmenty zapisków prywatnych Leona Gąsiorowskiego, Marii Gąsiorowskiej, Ewy Grudzińskiej i Wojciecha Grudzińskiego [za zgodą spadkobierców – Ewy i Wojciecha Grudzińskiego].
Spektakl koprodukowany przez Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, Komunę/Warszawa i powstaje w ramach "Poszerzania pola" - programu choreograficznego warszawskiego Nowego Teatru i Art Stations Foundation, którego kuratorką jest Joanna Leśnierowska. Partnerem produkcji jest Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie.
źródło: Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
Napisz komentarz
Komentarze