Anna Bębenek
Plemię, które jednoczy
Wioska Indiańska podzielona była na 14 plemion - każde z nich nosiło nazwę inspirowaną kulturą rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej - Arapaho, Apacze, Cheieni, Czirokezi, Komancze, Kruki, Lakota, Ojibwe, Papago, Szoszoni, Czarne Stopy, Bizony, Mustangi, Nawaho. Uczestnicy zostali przydzieleni do grup według wieku: najmłodsze dzieci tworzyły "Młode Wilki” (do 6. roku życia, nie biorące udziału w rywalizacjach), natomiast starsze - w kategoriach 7–9 oraz 10-13 lat - rywalizowały między sobą w różnych konkurencjach.
Nad bezpieczeństwem i dobrym przebiegiem dnia czuwało blisko 200 wolontariuszy, którzy każdego popołudnia, od godziny 15:00, zbierali się na wewnętrznym zgromadzeniu. Tam, wspólnie z wodzem Wioski oraz gośćmi ze Stanów Zjednoczonych i Irlandii, odczytywali fragment Ewangelii i rozważali wybraną na dany dzień wartość - mądrość, człowieczeństwo, radość, nadzieję czy sprawiedliwość. To duchowe przygotowanie było fundamentem każdego dnia pracy z dziećmi.
Rozpoczęcie dnia i „Dobra Nowina”
Dzieci przychodziły do Wioski od godziny 16:00, gdzie czekały już na nie przygotowane tipi, koce, woda i kolorowe dekoracje. Po zebraniu się wszystkich plemion następowało uroczyste rozpoczęcie dnia na placu zgromadzeń. Każde plemię prezentowało swój okrzyk bojowy - oceniany przez tzw. "bystre oczy”.
Codziennie dzieci uczestniczyły w tzw. "Dobrej Nowinie” - spotkaniu z wartościami duchowymi, połączonym z opowieściami biblijnymi, które przedstawiali goście ze Stanów Zjednoczonych i Irlandii. Każdy z wodzów miał przydzielonego tłumacza, aby dzieci mogły w pełni zrozumieć przesłanie.
Każdy dzień to również zajęcia na stacjach - dzieci uczyły się jazdy konnej, próbowały swoich sił na torze przeszkód, strzelały z łuku i poznawały podstawy języka migowego i angielskiego. Stacja rękodzieła cieszyła się dużym zainteresowaniem - dzieci tworzyły breloczki, malowały kamienie i ozdabiały drobne przedmioty. Po dwóch stacjach każda grupa udawała się na wspólny posiłek w tipi, a następnie wracała, by wysłuchać historii przekazywanej przez wodza.
Na zakończenie każdego dnia, około godziny 20:00, wszystkie plemiona ponownie zbierały się na wspólne zgromadzenie. Wówczas wyróżniano "Wojowników Dnia” - dzieci, które szczególnie wykazały się zaangażowaniem, życzliwością lub odwagą. To wyróżnienie było ogromnym przeżyciem dla najmłodszych. Po opuszczeniu przez dzieci Wioski, wolontariusze zbierali się ponownie z wodzem na wieczornym podsumowaniu dnia. Był to czas na refleksję, omówienie pracy z dziećmi i wspólną modlitwę.
Wielki Finał
Sobota, 12 lipca, była dniem finałowym. Dzień rozpoczął się wcześniej, bo już o 10:00. Plemiona zaprezentowały swoje specjalne, dopracowane okrzyki, po czym rozpoczęły się emocjonujące rozgrywki – przeciąganie liny, tor przeszkód, a także podsumowanie całotygodniowych zmagań. Punkty przyznawano m.in. za porządek w tipi, zaangażowanie, wyniki na stacjach oraz prezentację okrzyku. Wśród młodszych plemion wygrała grupa Lacota, a starszych - Komanche.
Wioska Indiańska po raz kolejny okazała się ogromnym sukcesem. Udział dzieci, wsparcie rodziców i zaangażowanie wolontariuszy stworzyły atmosferę pełną radości, wartości i wspólnoty. Organizatorzy już zapowiedzieli kolejną, XVIII edycję, która odbędzie się w lipcu 2026 roku. To wydarzenie pokazuje, że nawet w krótkim czasie można stworzyć przestrzeń, w której dzieci uczą się życia z wartościami, empatii i szacunku dla innych
Napisz komentarz
Komentarze